Öner Yağcı: Bugünün Filistin’i

 
Öner Yağcı: Bugünün Filistin’i Öner Yağcı: Bugünün Filistin’i

1908’deki II. (Haziran 1968)68 KUŞAĞI VE FİLİSTİN1960’larda Amerikan emperyalizmine karşı dünyanın dört bir yanında açılan cephelerden biri de Filistin’deydi. Filistin’de örgütlü direniş tek çatı altında toplandı:Altı Gün Savaşı’yla İsrail’in işgallerinden (5-10 Haziran 1967) sonra, Müslüman, Yahudi ve Hıristiyanların eşit haklara sahip olduğu demokratik, laik bir Filistin devleti kurulmasını öneren el Fetih hareketi, 1964’te kurulan Filistin Kurtuluş Örgütü’ne (FKÖ) egemen oldu. Amerika’daki patrona duyurulur. Meşrutiyet’le birlikte Yahudiler, bölgeye yerleşmeye başladı. Çünkü Yahudi-Hıristiyan sermayeleri dorukta birleştiler. ”",. FİLİSTİN’İN DÜNÜNDENBinlerce yıllık tarihi geçmişi olan sorun, MÖ 2000’de Arapların egemenliğinde olan (Amalika kavmi), Hititlerin, Mısırlıların eline geçen Filistin topraklarına Musa Peygamber öncülüğündeki İsrailoğullarının yerleşmesiyle başladı. . Filistin’de uluslararası bir yönetimin kurulmasının da önerildiği Sykes-Picot Antlaşması’ndan (1916) sonra, Mekke Şerifi Hüseyin Osmanlılara isyan başlattı, Osmanlı Filistin’den çekildi (1918). . “Ey Nazi kamplarında ölenlerin ruhları” diyen Filistinli şair Salim Jabran’ın “Hangi halkı parçalamıştır tarih/ Parçaladığı kadar benim halkımı?” dizelerindeki “tarih” sözcüğünün günümüzdeki emperyalist politikaları seslendirdiğini düşünüyorum. . Filistin halkının direnişini bölmek, parçalamak, laik, devrimci rotadan kaydırıp “Yeşil Kuşak”ın bir parçası haline getirmek için uygulanan politikalarla Arap ülkeleri susturuldu, Arap-İsrail savaşının yerini İsrail-Filistin savaşı aldı. O dönemde Mısır’ın öncülüğündeki Arap ülkelerinin hemen tümü İsrail devletine karşıydı ve dönemin savaşları Arap-İsrail savaşıydı. ‘Dincilik’ ya da öteki adıyla ‘Ilımlı İslamcılık’, ‘münafereti’ (nefreti) Türkiye’ye taşıyacaktır. . . . . İlhan Selçuk uyarmıştı (Cumhuriyet, 18 Ocak 2009):“Tarihsel Hıristiyan-Yahudi çatışmasının yerini artık Yahudi-Müslüman düşmanlığı alacak gibi görünüyor. . Roma egemenliği, Bizans işgali, Emeviler, Abbasilerle, Memluklerden sonra, 1516’da Osmanlı devletine bağlanan Filistin, 400 yıl Osmanlı egemenliğinde kaldı. EMPERYALİST AĞ ATILIYORİngiliz Mandası ve San Remo Konferansı’ndan (1920) sonra ABD Kongre ve Temsilciler Meclisi karar verdi (21 Eylül 1922): “ABD Filistin’de Yahudilere milli yurt kurulmasına taraftardır. ABD, Büyük Ortadoğu Projesi’ni gerçekleştirmek için, nasıl kendisinin kurduğu Taliban’ı bahane ederek Afganistan’ı, kendi ajanlarıyla kurdurup beslediği el Kaide’yi bahane ederek Irak’ı işgal ettiyse, kurduğu Hamas gibi dinci örgütleri devreye sokarak FKÖ’yü ve diğer Filistinli devrimci yapıları tasfiye etti. Filistin’i “bağışlanmış ülke” olarak görme hayalleri olan İsrailoğulları, Filistin’de bir devlet kurmak için Birinci Siyonist Kongre’yi (İsviçre-Basel-1897) topladı. Yakın tarihimiz, o dönem liderliğini laik, ulusalcı, bağımsızlıkçı el Fetih örgütünün yaptığı Filistin mücadelesini desteklemek için oraya giden Deniz Gezmiş başta olmak üzere devrimci gençlerin serüveniyle doludur. Geçen hafta, Filistin’de yaşananların emperyalizmin kendi yarattığı gerçeklikte, bölgedeki işbirlikçileri aracılığıyla amacına ulaşmak için uyguladığı politikalardan başka bir şey olmadığını, emperyalizmin hevesinin kursağında bırakılmasının insanlığa bağlı olduğunu yazmıştım. Benim de ilk cezaevine girişim Filistin’e giderken sınırda yakalanmam nedeniyledir. ”ABD’nin Siyonist Konferansı’nda (New York, Mayıs 1942) Filistin’in Yahudi devleti olmasına desteğinden sonra Yahudi Milli Konseyi, İsrail Devleti’nin kurulduğunu duyurdu: 14 Mayıs 1948.

Öner Yağcı: Bugünün Filistin’i

Benim de ilk cezaevine girişim Filistin’e giderken sınırda yakalanmam nedeniyledir. İlhan Selçuk uyarmıştı (Cumhuriyet, 18 Ocak 2009):“Tarihsel Hıristiyan-Yahudi çatışmasının yerini artık Yahudi-Müslüman düşmanlığı alacak gibi görünüyor. . EMPERYALİST AĞ ATILIYORİngiliz Mandası ve San Remo Konferansı’ndan (1920) sonra ABD Kongre ve Temsilciler Meclisi karar verdi (21 Eylül 1922): “ABD Filistin’de Yahudilere milli yurt kurulmasına taraftardır. . Filistin halkının direnişini bölmek, parçalamak, laik, devrimci rotadan kaydırıp “Yeşil Kuşak”ın bir parçası haline getirmek için uygulanan politikalarla Arap ülkeleri susturuldu, Arap-İsrail savaşının yerini İsrail-Filistin savaşı aldı. 1908’deki II. Meşrutiyet’le birlikte Yahudiler, bölgeye yerleşmeye başladı. Yakın tarihimiz, o dönem liderliğini laik, ulusalcı, bağımsızlıkçı el Fetih örgütünün yaptığı Filistin mücadelesini desteklemek için oraya giden Deniz Gezmiş başta olmak üzere devrimci gençlerin serüveniyle doludur. Amerika’daki patrona duyurulur. FİLİSTİN’İN DÜNÜNDENBinlerce yıllık tarihi geçmişi olan sorun, MÖ 2000’de Arapların egemenliğinde olan (Amalika kavmi), Hititlerin, Mısırlıların eline geçen Filistin topraklarına Musa Peygamber öncülüğündeki İsrailoğullarının yerleşmesiyle başladı. ABD, Büyük Ortadoğu Projesi’ni gerçekleştirmek için, nasıl kendisinin kurduğu Taliban’ı bahane ederek Afganistan’ı, kendi ajanlarıyla kurdurup beslediği el Kaide’yi bahane ederek Irak’ı işgal ettiyse, kurduğu Hamas gibi dinci örgütleri devreye sokarak FKÖ’yü ve diğer Filistinli devrimci yapıları tasfiye etti. . Filistin’de örgütlü direniş tek çatı altında toplandı:Altı Gün Savaşı’yla İsrail’in işgallerinden (5-10 Haziran 1967) sonra, Müslüman, Yahudi ve Hıristiyanların eşit haklara sahip olduğu demokratik, laik bir Filistin devleti kurulmasını öneren el Fetih hareketi, 1964’te kurulan Filistin Kurtuluş Örgütü’ne (FKÖ) egemen oldu. Roma egemenliği, Bizans işgali, Emeviler, Abbasilerle, Memluklerden sonra, 1516’da Osmanlı devletine bağlanan Filistin, 400 yıl Osmanlı egemenliğinde kaldı. . . . Çünkü Yahudi-Hıristiyan sermayeleri dorukta birleştiler. ”",. . . ”ABD’nin Siyonist Konferansı’nda (New York, Mayıs 1942) Filistin’in Yahudi devleti olmasına desteğinden sonra Yahudi Milli Konseyi, İsrail Devleti’nin kurulduğunu duyurdu: 14 Mayıs 1948. O dönemde Mısır’ın öncülüğündeki Arap ülkelerinin hemen tümü İsrail devletine karşıydı ve dönemin savaşları Arap-İsrail savaşıydı. Filistin’de uluslararası bir yönetimin kurulmasının da önerildiği Sykes-Picot Antlaşması’ndan (1916) sonra, Mekke Şerifi Hüseyin Osmanlılara isyan başlattı, Osmanlı Filistin’den çekildi (1918). (Haziran 1968)68 KUŞAĞI VE FİLİSTİN1960’larda Amerikan emperyalizmine karşı dünyanın dört bir yanında açılan cephelerden biri de Filistin’deydi. Filistin’i “bağışlanmış ülke” olarak görme hayalleri olan İsrailoğulları, Filistin’de bir devlet kurmak için Birinci Siyonist Kongre’yi (İsviçre-Basel-1897) topladı. Geçen hafta, Filistin’de yaşananların emperyalizmin kendi yarattığı gerçeklikte, bölgedeki işbirlikçileri aracılığıyla amacına ulaşmak için uyguladığı politikalardan başka bir şey olmadığını, emperyalizmin hevesinin kursağında bırakılmasının insanlığa bağlı olduğunu yazmıştım. “Ey Nazi kamplarında ölenlerin ruhları” diyen Filistinli şair Salim Jabran’ın “Hangi halkı parçalamıştır tarih/ Parçaladığı kadar benim halkımı?” dizelerindeki “tarih” sözcüğünün günümüzdeki emperyalist politikaları seslendirdiğini düşünüyorum. ‘Dincilik’ ya da öteki adıyla ‘Ilımlı İslamcılık’, ‘münafereti’ (nefreti) Türkiye’ye taşıyacaktır.